Adı kötüye çıkmış sokaklar gibi
Ovalayıp duruyorum temiz yanlarını kalbimin.
Ne senden vazgeçmek sayılır ama bu,
Ne de bir yangını bölüşmek seninle.
Aşk bir eksiklik olarak geliyor çoğu zaman,
Her an itiraf edecek sanki
Ağlayarak bir şeyleri.
Ve dışarıda insanlar,
Toprağa dönük yüzleri,
Kırık birer anıyı
Çağrıştıran elleriyle
Anlamaya çalışan birbirlerini.
Adı kötüye çıkmış sokaklar gibi
Onaramadığı yanları vardır çünkü insanın.
Bir de bakmışsın kulağın siren seslerinde
Ve yüzün gözün telefon kesikleri.
Filibe, Eylül 1993
Teşekkürler...
YanıtlaSilŞiirlerinizin kıymetini bilmiyorum Tuna Kiremitçi.
Yazdıklarınız için gerçek bir okur olabilseydim bu şiirden ve diğer şiirlerinizden daha evvelden haberdar olabilirdim.
Telafi gecikmeyecek ama.
Elinize, yüreğinize sağlık...
Kitaplarınız, yazılarınız, hikayeleriniz, filmleriniz,şarkılarınız ne kadar ben gibi, her birini tekrar tekrar okumak, bana hep yeni duygular hissettiyor.Neden herkes bizi sevsin diye uğraşıyoruz ki??? Bana öğrettiğiniz bir gerçek, filminizi izledikten sonra tokat gibiydi.
YanıtlaSilRio Branco 'da Akşam
YanıtlaSilRio Branco 'da akşam oluyor.
Güzel bir orospu gibi çağırıyor sokakları,
Kaldırımları öpüşmeye hazır
Gri, topuklu bir ayakkabı.
Dikkatle bakınca ahh kayboluyor,
Arzularım dimdik.. Kırılıyorum.
Rio Branco 'da akşam oluyor.
Ne zaman yürüsem yağmur yağıyor.
Saçları ıslanmış, rimeli bozuk.
Galiba üşüyor sesinden belli.
Sarıl bana diyor... Sarılıyorum.
Rio Branco 'da akşam oluyor
Göz kırpıyor her ev penceresinden,
Müstehcen bir davet perdelerinde
Ilık ılık akıyor geceye kanım.
Nefes nefeseyim her köşesinde... Yoruluyorum.
Rio Branco 'da akşama doğru
Ayak sesleri var ense kökümde
Neden se bir türlü dönemiyorum
Havada kesif bir barut kokusu
Sesli bir ayak var ense kökümde,
Sanki kurşunları öldürüyorum.. Vuruluyorum.